W domu, w którym przyszłość wydawała się niewzruszona, jedno zdanie wylądowało niczym policzek: „Wyjdź”. Matka, pięcioro dzieci, torba ubrań. A potem cisza, gęsta, przeszywająca. Gdzie spać, do kogo zadzwonić, jak się utrzymać, gdy duma wali, a oczy odwracają się? Myślisz, że wiesz, co się stanie… a jednak prawdziwe zaskoczenie kryje się gdzie indziej. Noc, w której wszystko się zmienia.
Noc, w której wszystko się zmienia.
Komfort może czasami maskować to, co najważniejsze. Kiedy Claire została poproszona o opuszczenie domu z dziećmi, nie płakała długo: postanowiła iść naprzód. Pierwsze kilka godzin upłynęło pod znakiem kurzu i oblodzonych chodników. Maluchy trzymały matkę za rękę, a na ich ustach cisnęły się pytania. Ona, z wysoko uniesioną głową, szukała drzwi, które by się otworzyły.
